همشهری آنلاین _ بهاره خسروی:ترنا یکی از قدیمی ترین بازی های سنتی بومی ایرانی است که با کمال مطلوب رفع مشکلات و معضلات مدنی و محلی به سر درویش مآبانه در ایران از پرگیر صفویان متداول بوده است. ترنا داخل گذشته یکی سرگرمی های محبوب مردم محله و بازار در قهوه خانه ها و زورخانه ها بود. بازی عیاران
به پارچه لنگ یا کرباسی که آن را بردباری می دهند و در انتهای آن گره کوچکی ابداع می کنند و به رخ تازیانه بر مشت افراد می زنند، ترنا گفته می شود. اما طریق و کله ترنا از کجا در ایران و قهوه مسکن ها باز شد؟! حکایت جالبی دارد. به روایتی ترنا، بازی عیاران بوده و از زمان یعقوب لیث صفاری مرسوم بوده است. با روی کارآمدن دولت واحد صفویان تو ایران اوضاع سیاسی و اجتماعی مردم ایران به کلی تحول کرد. انجام رسمی ورزش ترنا هم در میان مردم به دوره صفویان نسبت داده می شود.
بوسیله گفته حکیم «اردشیر صالح پور» از استادان ممتاز پژوهش داخل زمینه عرضه های آیینی، ترنا ورزش یکی از قدیمی ترین آیین های نمایشی است. زادگاه ترنا قهوه ساختمان است. کتاب شگل گیری قهوه ساختمانی ها به ۴۰۰ سال پیش و بوسیله دوره صفویان می رسد و در واقع رفعت شرف قهوه خانه ها داخل همین دوران حیات و بعدها ترنا بازی به یکی از سرگرمی های مردم به خاص تهرانی ها تبدیل شد و چیزی بیش از ۳۰۰ قهوه بناء تهران هر شب این مراسم را اجرا می کردند.
در روزگاری که هنوز تهران به قطع امروز عریض و طویل نشده بود و تعداد کوچه های پایتخت کمتر از انگشتان کف مشت بود، قهوه خانه «باغ ایلچی»، «باغچه علی جان»، «چنگ باشی» پایین تر شمس العماره، «تشک باشی» بازارچه قوام الدوله، «فخرآباد» درون مروارید شمیران، «حسن ناروند» تو میدان شاه، «شاغلام» در بازار جماز السلطان، «چال» در خیابان مولوی و «رمضون یخی» در مروارید غار پاتوق ترنابازان بود.
یک بازی برای گره گشایی از مشکلات
ورزش ترنا در روزگاری که خبری از مطالعات عمیق روان شناسی و رشد قارچ گونه افزار بستگی جمعی نبود با اراده چروک گشایی از کار خلق خدا و به عنوان یک مشغولیت جذاب تولد شد؛ نمایشی که درون پایان یک پیام اخلاقی را بخاطر مخاطب همراه داشت و باعث محلول بسیاری از مشکلات می شد.
اکسید مرشد، شروع حکم بود. مرشد گاهی در نقش گرداننده یا کارگزار با همان سلام و احوالپرسی معمول با آدم مهیا در اجرای ارائه روال صحبت را باز می کرد و بوسیله همین سادگی مردم مسبوق صحنه ارائه می شدند. داخل فرهنگ قدیم آدم ایران شاه بالاترین مقام را داشت، اما تو هیچ امری دخالت نمی کرد. نخستین هنرپیشه عرضه شاه حیات. یک نفر تو مقام کارگزار و یک یا دو نفر یا حتی بیشتر در نقش وزیر و مسئول اجرای احکام شاه، ورزش می کردند.
بیشتر احکام این بازی برگرفته از مشکلات و مسائل روزمره زندگی بود. بازیگران این ارائه مردم بودند: دو نفر که با یکدیگر قهر بودند، محدودیت که مشکل مالی و خانوادگی داشت، بی مانند بیماری که دشوار تهیه تأمین هزینه دوا و علاج داشت و.... داخل واقع داخل این ارائه مردم مایه تسلی و بی میانجی درد بیرونی می کردند و پشت راه حلی درویش مآبانه بودند.
در میان بازیگران نمایش کسی وجود که حکم ساری می کرد. یک عده ترناخور همچنین که شاه به کارگزارش حکم می کرد: « فلانی را بنواز یا تازیانه بزن» محضر داشتند. البته معمولاً سرانجام ورزش ترنا شیرین حیات و گاهی اوقات به جای جریمه تازیانه از ترناخوران درخواست می کردند با چای و زولبیا و بامیه از مهمانان پذیرایی کنند. مراسم گلریزان بخاطر نیازمندان
برای نیازمندان با حفظ کردن شأن و کرامت آنها رسم گلریزان به پا می شد. تصادم به این شکل حیات: قبل از شروع مراسم بخاطر حفظ شأن بی مانند نیازمند، سالخورده که امین اهالی محل وجود با دستیار پیشخدمت های ورزشگاه در طبق هر ساختمانی تقسیم گلی صبر می انصاف. این انشعاب گل آماج اجرای مراسم گلریزان بود. تو زمان اجرای تشریفات کوزه و ظرف سفالین در وسط مغاک نمایش صبر می گرفت. هرکسی بی آنکه پرس وجو کند که کمک هایش دست چه کسی می رسد، سپرده به معیار دارایی اش کمک می کرد. در پایان مسن با شکستن ظرف و ریختن پول ها در داخل پارچه کمک های انسانیت را به فرید مورد نظر می رساند. مقام ترسایی و عزل شاه
از قدیم گفتهاند تاج و سریر بوسیله کسی وفا ندارد. در این مشابه کلی درس اخلاقی و حکایت برای سنجش گرفتن از عاقبت افراد متکبر نهانی است. نکته اخلاقی نمایش ترنا دقیقاً تمثیل به همین مفهوم دارد. داخل این ورزش افرادی که ترنا می خورند به مقام ترسایی مشت هویدا می کنند. ترسا دستور انفصال خسرو و تفویض پادشاه جدید را تو بازی دارد.
همچنین اصطلاحات رایج در بازی ترنا کلماتی متشابه رفته، مرخصه، بسازش، بنوازش و... است. صلوات فرستادن و درود فرستادن به ائمه(ع)، اجرای دستور کار هایی با ضرب و آواز، شاهنامه خوانی، غزل خوانی و پند و اندرز از دیگر برنامه های جانبی و جذاب این ورزش بومی ایرانی برای تماشاگران است. جریمه ترناخوران صنف ای
قهوه خانه ها داخل گذشته یکی از مهم ترین پاتوق های مردمی قصبه محسوب می شدند. به همین برهان بیشتر اقشار جامعه از فقیر و غنی، صاحب منصب، دولتی، ورزشکار و روحانی همگی به نحوی چند ساعتی را در یکی از قهوه بناء های محل سکونت خود قانون می کردند. درون زمان اجرای نمایش، سادات، روحانیون و کودکان از تازیانه های ترنا معاف بودند. با امر وزیر خواه کارگزار امر این افراد با تک صلواتی ملغی می شد. اما جذاب ترین حصه سانحه جزا ترناخوران حرفه ای بود. این افراد باید با غزلخوانی، سبیل مال کردن (سبیل آتشین)، اتو کشیدن موها یا سماور کردن یعنی از دو گوش آویزان کردن بابت خطاهایشان تاوان می پرداختند.
به پارچه لنگ یا کرباسی که آن را بردباری می دهند و در انتهای آن گره کوچکی ابداع می کنند و به رخ تازیانه بر مشت افراد می زنند، ترنا گفته می شود. اما طریق و کله ترنا از کجا در ایران و قهوه مسکن ها باز شد؟! حکایت جالبی دارد. به روایتی ترنا، بازی عیاران بوده و از زمان یعقوب لیث صفاری مرسوم بوده است. با روی کارآمدن دولت واحد صفویان تو ایران اوضاع سیاسی و اجتماعی مردم ایران به کلی تحول کرد. انجام رسمی ورزش ترنا هم در میان مردم به دوره صفویان نسبت داده می شود.
بوسیله گفته حکیم «اردشیر صالح پور» از استادان ممتاز پژوهش داخل زمینه عرضه های آیینی، ترنا ورزش یکی از قدیمی ترین آیین های نمایشی است. زادگاه ترنا قهوه ساختمان است. کتاب شگل گیری قهوه ساختمانی ها به ۴۰۰ سال پیش و بوسیله دوره صفویان می رسد و در واقع رفعت شرف قهوه خانه ها داخل همین دوران حیات و بعدها ترنا بازی به یکی از سرگرمی های مردم به خاص تهرانی ها تبدیل شد و چیزی بیش از ۳۰۰ قهوه بناء تهران هر شب این مراسم را اجرا می کردند.
در روزگاری که هنوز تهران به قطع امروز عریض و طویل نشده بود و تعداد کوچه های پایتخت کمتر از انگشتان کف مشت بود، قهوه خانه «باغ ایلچی»، «باغچه علی جان»، «چنگ باشی» پایین تر شمس العماره، «تشک باشی» بازارچه قوام الدوله، «فخرآباد» درون مروارید شمیران، «حسن ناروند» تو میدان شاه، «شاغلام» در بازار جماز السلطان، «چال» در خیابان مولوی و «رمضون یخی» در مروارید غار پاتوق ترنابازان بود.
یک بازی برای گره گشایی از مشکلات
ورزش ترنا در روزگاری که خبری از مطالعات عمیق روان شناسی و رشد قارچ گونه افزار بستگی جمعی نبود با اراده چروک گشایی از کار خلق خدا و به عنوان یک مشغولیت جذاب تولد شد؛ نمایشی که درون پایان یک پیام اخلاقی را بخاطر مخاطب همراه داشت و باعث محلول بسیاری از مشکلات می شد.
اکسید مرشد، شروع حکم بود. مرشد گاهی در نقش گرداننده یا کارگزار با همان سلام و احوالپرسی معمول با آدم مهیا در اجرای ارائه روال صحبت را باز می کرد و بوسیله همین سادگی مردم مسبوق صحنه ارائه می شدند. داخل فرهنگ قدیم آدم ایران شاه بالاترین مقام را داشت، اما تو هیچ امری دخالت نمی کرد. نخستین هنرپیشه عرضه شاه حیات. یک نفر تو مقام کارگزار و یک یا دو نفر یا حتی بیشتر در نقش وزیر و مسئول اجرای احکام شاه، ورزش می کردند.
بیشتر احکام این بازی برگرفته از مشکلات و مسائل روزمره زندگی بود. بازیگران این ارائه مردم بودند: دو نفر که با یکدیگر قهر بودند، محدودیت که مشکل مالی و خانوادگی داشت، بی مانند بیماری که دشوار تهیه تأمین هزینه دوا و علاج داشت و.... داخل واقع داخل این ارائه مردم مایه تسلی و بی میانجی درد بیرونی می کردند و پشت راه حلی درویش مآبانه بودند.
در میان بازیگران نمایش کسی وجود که حکم ساری می کرد. یک عده ترناخور همچنین که شاه به کارگزارش حکم می کرد: « فلانی را بنواز یا تازیانه بزن» محضر داشتند. البته معمولاً سرانجام ورزش ترنا شیرین حیات و گاهی اوقات به جای جریمه تازیانه از ترناخوران درخواست می کردند با چای و زولبیا و بامیه از مهمانان پذیرایی کنند. مراسم گلریزان بخاطر نیازمندان
برای نیازمندان با حفظ کردن شأن و کرامت آنها رسم گلریزان به پا می شد. تصادم به این شکل حیات: قبل از شروع مراسم بخاطر حفظ شأن بی مانند نیازمند، سالخورده که امین اهالی محل وجود با دستیار پیشخدمت های ورزشگاه در طبق هر ساختمانی تقسیم گلی صبر می انصاف. این انشعاب گل آماج اجرای مراسم گلریزان بود. تو زمان اجرای تشریفات کوزه و ظرف سفالین در وسط مغاک نمایش صبر می گرفت. هرکسی بی آنکه پرس وجو کند که کمک هایش دست چه کسی می رسد، سپرده به معیار دارایی اش کمک می کرد. در پایان مسن با شکستن ظرف و ریختن پول ها در داخل پارچه کمک های انسانیت را به فرید مورد نظر می رساند. مقام ترسایی و عزل شاه
از قدیم گفتهاند تاج و سریر بوسیله کسی وفا ندارد. در این مشابه کلی درس اخلاقی و حکایت برای سنجش گرفتن از عاقبت افراد متکبر نهانی است. نکته اخلاقی نمایش ترنا دقیقاً تمثیل به همین مفهوم دارد. داخل این ورزش افرادی که ترنا می خورند به مقام ترسایی مشت هویدا می کنند. ترسا دستور انفصال خسرو و تفویض پادشاه جدید را تو بازی دارد.
همچنین اصطلاحات رایج در بازی ترنا کلماتی متشابه رفته، مرخصه، بسازش، بنوازش و... است. صلوات فرستادن و درود فرستادن به ائمه(ع)، اجرای دستور کار هایی با ضرب و آواز، شاهنامه خوانی، غزل خوانی و پند و اندرز از دیگر برنامه های جانبی و جذاب این ورزش بومی ایرانی برای تماشاگران است. جریمه ترناخوران صنف ای
قهوه خانه ها داخل گذشته یکی از مهم ترین پاتوق های مردمی قصبه محسوب می شدند. به همین برهان بیشتر اقشار جامعه از فقیر و غنی، صاحب منصب، دولتی، ورزشکار و روحانی همگی به نحوی چند ساعتی را در یکی از قهوه بناء های محل سکونت خود قانون می کردند. درون زمان اجرای نمایش، سادات، روحانیون و کودکان از تازیانه های ترنا معاف بودند. با امر وزیر خواه کارگزار امر این افراد با تک صلواتی ملغی می شد. اما جذاب ترین حصه سانحه جزا ترناخوران حرفه ای بود. این افراد باید با غزلخوانی، سبیل مال کردن (سبیل آتشین)، اتو کشیدن موها یا سماور کردن یعنی از دو گوش آویزان کردن بابت خطاهایشان تاوان می پرداختند.
- ۹۹/۰۲/۲۵
https://98share.com/